در خلال این مرحله، به عقیده فروید تمرکز اصلی «زیست مایه»
بر کنترل حرکتهای ادرار و دفع است. تعارض اصلی در این مرحله، آموزش آداب
دستشویی رفتن است. بچه باید یاد بگیرد که نیازهای بدنی خود را کنترل کند.
رشد این کنترل به حس استقلال و پیشرفت میانجامد.
بنا بر گفته فروید، موفقیت در این مرحله به رویکرد پدر و
مادر در آموزش آداب دستشویی رفتن دارد. نخستین رویکرد، مستلزم پاداش و
تشویق به خاطر استفاده از دستشویی در زمان مناسب است. و دومین رویکرد،
تنبیه، تمسخر یا شرمنده کردن بچه به خاطر عدم استفاده از دستشویی است.
اگر پدر و مادر رویکر خیلی ملایمی را برگزینند، «شخصیت
مقعدی-دفعی» رشد خواهد کرد که شخصیتی مخرّب، نامرتب و ولخرج خواهد بود. و
چنانچه پدر و مادر خیلی سختگیر باشند و یا آموزش آداب دستشویی رفتن را از
خیلی زود شروع کنند، «شخصیت مقعدی-ضبطی» رشد خواهد کرد که شخصیتی محکم،
منظم، جدّی و وسواسی خواهد بود.