میل جنسی عبارت از آرزوی نوازش، تماس نزدیک و بالاخره انجام اعمال جنسی با جنس مخالف است.
میل جنسی بطور طبیعی در هر کسی از زمان تولد وجود دارد و در تمام مدت زندگی ادامه پیدا می کند. اگر به خوبی کنترل گردد و عاقلانه اداره شود وضع طبیعی آن ادامه پیدا می کند اما اگر پیشرفت آن در یکی از مراحل متوقف بماند، نقائص جسمی یا روحی ایجاد می کند. عدم موازنه و اداره ی غلط میل جنسی، روح و جسم را مستعد بروز اختلالات و امراض گوناگونی می سازد، درجه قوت میل جنسی در اشخاص مختلف فرق می کند در بعضی ها به قدری قویست که مایه ی تحریک دائمی می شود و در بعضی نیز به اندازه ای ضعیف است که هیچگونه هیجانی احساس نمی کند.
اهمیت میل جنسی و رابطه آن را با سایر عناصر تشکیل دهنده ی قدرت جنسی، می توان با تشریح مکانیسم روابط جنسی در مراحل مختلف نشان داد . برای داشتن رابطه جنسی پیش از هر چیز باید میل و خواهش جنسی وجود داشته باشد. وجود این میل وابسته به عوامل مختلفی است. مثلاً اگر غدد تولید کننده ی ترشحات داخلی خوب کار نکنند، مرکز میل جنسی در مغز نیز وظیفه خود را انجام نمی دهد و یا اعضاء تناسلی به تحریک این مرکز عصبی جوابی نمی دهد.
یک مرکز مغزی سالم و طبیعی، بر اثر احساس های مختلف و یا بوسیله ی سیستم اعصاب سمپاتیک، تحریک می شود و به این ترتیب میل جنسی را بیدار می سازد. دیدن جنس مخالف ، خواندن یک نوشته شهوت انگیز، دیدن یک نمایش و یا فیلم تحریک کننده، دست زدن به بدن جنس مخالف ،تماس و معاشقه، تخیل، پر شدن کیسه های منی، پر شدن لوله های بیضه، پر شدن غده پروستات از خون یا خراشیده شدن آن، پر شدن مثانه، همه ی اینها مرکز عصبی مغز را به فعالیت می اندازند و هوس و میل جنسی تولید می کنند.
پس باید این موضوع را در نظر بگیریم که برای یک رابطه ی جنسی کامل نباید هیچیک از تحریکاتی که به مرکز تحریک می رسند ناقص باشد و برای این کار، باید بین تمام عناصر به وجود آورنده رابطه جنسی همکاری نزدیک وجود داشته باشد و مدت ادامه یافتن این فعالیت و همکاری، اهمیت زیادی دارد. برای اینکه هم تحریک تا درجه ای برسد که قضیه موفق به انجام عمل جنسی گردد و هم عضلات و غده های مختلف بتوانند وظیفه خودشان را به خوبی انجام دهند، باید روح و جسم به قدر کافی تحت کنترل قرار گیرد.
قدرت جنسی در عین حال به وضع عصبی و روحی محکم و ثابت و به اعضاء سالم و غده های منظم و فعال وابسته است، حتی فقط وجود اختلالات در غده ها کافی است که تولید ناتوانی جنسی نماید.
دوره ی فعالیت جنسی در زنان در اثر ترشحات تخمدانها از آغاز بلوغ شروع می شود، تخمدان زن نه تنها ماهی یکبار تخمک رسیده ای رها می کند بلکه مرتباً ترشحاتی دارد که به خون می ریزد و تندرستی زن را تأمین و مخصوصاً کیفیت جنسی او را مرتب می کند، این جریان30 تا 35 سالگی ادامه دارد و در غالب زنان در حدود سن 40 سالگی متوقف می شود.هرچند که میل جنسی در زنانِ یائسه نیز همچنان باقیست و تنها قدرت باروریِ زن از بین میرود.
ختم دوره جنسی مرد دیرتر از زن به وقوع می پیوندد و به مراتب تدریجی تر از اوست. شاید غالب مردان پس از 40 سالگی کم کم شور و هوای سابق را از دست می دهند و قدرت نزدیکی مکرر و پیاپی در آنها تقلیل می پذیرد، این تقلیل هوس سال به سال مشهودتر می شود و البته این کیفیت در اشخاص همیشه یکسان نیست . ضعف مردی و از دست رفتن نعوظ همیشه با تقلیل میل و هوس یکسان پیش نمی رود و بسیاری مردان مدتی هم پس از آنکه قدرت نعوظ را از دست می دهند هنوز هوس مقاربت و استطاعت تمتع از انزال در ایشان قوی است.بنابر این زن و شوهرهایی که در ایام پیری باز یکدیگر را جنساً جذب می کنند غالباً نوعی مقاربت ناقص می کنند که باعث رضایت هر دو می شود.
شروع عمل جنسی در چه سنی است؟
زن و مرد هر دو بعد از بلوغ قادر به فعالیت جنسی می باشند و آمادگی باروری برای زن بعد از سن بلوغ و شروع عادت ماهیانه بوجود می آید. ولی به دلایل بسیاری بهتر است ازدواج در اوایل سن بلوغ انجام نگیرد بلکه با توجه با شرایط گوناگون بهتر است حداقل سن ازدواج را برای طرفین پنج سال بعد از بلوغ در نظر گرفت.
مرد تا چه سنی قادر به عمل جنسی است؟
قدرت باروری مرد تا پایان عمر باقی است ولی دفعات آن بستگی به شرایط جنسی - روحی فرد دارد. مردی که در جوانی آلوده به مواد غیرطبیعی از قبیل سیگار و مشروبات الکلی و... می باشد باید منتظر باشد که در پیری دچار عوارض خواهد شد. یکی از بیماری های رایج در ارتباط با مسائل جنسی تورم پروستات می باشد. غده پروستات به هر علت اگر دچار بیماری گردد در قدرت جنسی مرد تأثیر منفی خواهد گذاشت، بهتر است افراد بالای سن پنجاه گاهی جهت معاینه و تست سلامت پروستات به پزشک مراجعه نمایند.
البته نوع تغذیه و حالات روانی مرد در قدرت جنسی وی در سنین بالا بی تأثیر نیست و به این امر می بایست توجه کافی مبذول گردد.
