علائم سرد مزاجی ...
علائم سرد مزاجی: ضعف نیاز جنسی- بی رغبتی به داشتن مقاربت - بیزاری و نفرت و یا ناسازگاری و یا هر گونه تلاشی از طرف شریک خود - نفرت از آمیزش به علت تجارب ناهنجار قبلی (مثل دیر ارضاءشدن) - عدم احساس آرامش در حین مقاربت - احساس درد بلافاصله قبل از آمیزش و یا در حین و بعد از آمیزش - انقباض ماهیچه های اطراف مهبل هنگامی که مرد قصد دخول داشته باشد به طوری که ورود آلت مرد به واژن را ناممکن و یا مشکل می کند - کاهش جریان خون به واژن و منطقه لگن و عدم توانائی در رسیدن به ارگاسم. مبتلا بودن به مشکلات فوق همسر را تحت فشارهای روحی و روانی شدیدی قرار می دهد.
نکته ای که نباید از آن غافل بود این است که آیا فرد از اوّل دارای این مشکلات بوده و یا اینکه اخیراً به آن دچار شده است.
همچنین نقش عوامل درونی ، آموزشی و ... در سرد مزاجی را نباید دست کم گرفت.
سرد مزاجی را می توان از زاویه های مختلف مورد بررسی قرار داد؛ از جمله زوایای فیزیکی، فیزیولوژیکی و روانی.
به این دلیل است که بخشی از زنان مشکل تحریک شدن و رسیدن به ارگاسم در حین مقاربت را دارند و بخشی دیگر بدلیل ناآگاهی، با ساختمان و کارکرد جنسیت زن و بالاخره بی توجهی و بی اعتنایی همسر خود، ناخشنود و ناراضی می باشد. اگر در یک رابطه دو طرفه آگاهی داشته باشند و ضریب هوشی جنسی متعارفی داشته باشند آنگاه عامل سن در سرد مزاجی تأثیر زیادی نخواهد داشت.
این مطلب زمانی روشن می شود که زنان در هر سنی ممکن است دچار سرد مزاجی شوند (حتی در 20 سالگی) با این همه، تعدادی از محققان در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده اند که اخلال جنسی بیشتر دور? بعد از یائسگی که تولید هورمون بدن تقلیل می یابد، دیده می شود. هر چند که بر سر این موضوع نیز توافق چندانی بین محققان وجود ندارد.
درمان:
اگر علت سرد مزاجی فیزیولیوژیکی باشد مثلاً کاهش جریان خون به واژن، ضعف حسی در واژن، کلیتوریس و به طور کلی این منطقه، به دلیل آسیب دیدگی عصب ها، یا کاهش تولید هورمون و یا یک بیماری مثل دیابت باشد، درمان آن هم راحت تر است.
پزشکان متخصص زنان و همچنین متخصصان مجاری ادرار، امروزه در درمان بخشی از این عوامل سرد مزاجی موفقیت زیادی کسب کرده اند. امّا شرط موفقیت درمان این است که دلیل و ریشه مشکل دقیقاً شناسائی می شود که البته کار چندان آسانی نیست. مثلا احساس درد در هنگام آمیزش، آیا ناشی از التهاب یا انقباض ماهیچه های اطراف مهبل، یا تحریک نشدن کافی و عدم مرطوب بودن واژن و یا اینکه یک مسئله روانی است و اینکه همسر علاقه چندانی به شوهر ندارد.
میزان جاری شدن خون به واژن و متورم شدن آلت زنانه از جمله کلیتوریس را می توان با دستگاهی به نام Vaginal Photo Plethysmograhpy اندازه گرفت.
همچنین با انجام آزمایشاتی ساده از واژن می توان وجود یا عدم وجود عفونت مهبلی را تشخیص داد. دور? یائسگی که با کمبود تولید هورمونی همراه است، به کاهش ترشحات مهبل و بالا رفتن میزان PH می انجامد - که این را هم می توان با یک تست ساده تعیین کرد و در صورت لزوم برای جبران کمبود ترشحات ناشی از کاهش هورمون ها، از ژل های مخصوص استفاده کرد.
همچنین با دستگاه دیگری می توان میزان حساسیت کلیتوریس و احتمال ناراحتی در کار عصب ها در این ناحیه را هم مشخص کرد. با استفاده از هورمون های تستسترون که برای زنان تا حدودی همان اثر ویاگرا را دارد.
بسیاری از زنان، در اثر فشارهای مختلف به انواع قرص های ضد استرس و مسکن رو می آورند، این قرص ها در کاهش تمایل جنسی تأثیر زیادی دارند و باید در حد امکان آنها را کنار گذاشت.
برای مقابله با سرد مزاجی راه حلهای کوتاه مدتی وجود دارند که عبارتند از:
1- زن و شوهر سعی کنند از ساختمان جنسی خود اطلاعات کافی بدست آورده و با همدیگر قسمت کنند.
2- درباره مسئله سرد مزاجی - بخصوص اگر در رابطه خود آن را مشاهده می کنید - با هم صحبت کرده و برای حل آن تلاش کنید. مثلاً آیا تحریک کافی انجام می گیرد؟ از روش های و شیوه های متنوع استفاده می کنید؟ زمان انجام مقاربت و نور اتاق مناسب می باشد؟ و خیلی مسائل دیگر...
3- در صورت عدم درمان بایستی به روانشناس و پزشک مراجعه نمود.
