مفهوم همدلی و تفاوت آن با هم دردی در پیشرفت درمان مراجع
پذیرش : راجرز معتقد است وقتی شخصیت افراد را بر مبنای پاداش پرورش می دهیم ، ارزش های برگزیده آنها دیگر با امکانات و توانائی های بالقوه شان هماهنگ نخواهد شد:یعنی افرد خودشان نمی شوند آن می شوند که ما میخواهیم چون پذیرش با شرایط است .
به نظر راجرز پذیرش یا اعتماد به واقعیت دیگری به معنای موافقت با آن یا تأییدش نیست . بلکه به معنای تصدیق مشروط ادراک های اوست . پذیرش یعنی گوش دادن نامشروط .
درمانگر می تواند ابراز نظر کند به شرطی که آن نظر را فقط نظر خودش جلوه دهد ، درمانگر نباید بگوید «تو اشتباه می کنی» باید بگوید : «من نظرت را قبول ندارم ، به نظر من پلیس قصد دستگیر کردن تو را ندارد .» این پاسخ به طور تلویحی دیدگاه مراجع را محترم می شمارد و آن را درک می کند .
همدلی : همدلی یعنی دیدن اشیاء از زاویه دید فردی دیگر یا دیدن جهان از چشم دیگران یا به قول سرخپوستان آمریکا «با کفش دیگران راه رفتن» .
به تعبیر راجرز (1980) همدلی یعنی درک احساسات دیگران آن چنان که گویی احساسات خود ماست ، با تأکید در معنای واژه «گویی» . ولی درمانگر در مشکلات مراجع درگیر نمی شود فقط به صورت موقت شرایط او را درک می کند همدلی از اساسی ترین مفاهیم درمان است بدون وجود آن درمان با مشکل مواجحه می شود 1- همدلی توأم با گرمی ، اعتماد ساز است . 2- معمولاً احساس درک شدن به خودی خود درمانبخش است . 3- همدلی و انعکاس ، باعث متمرکز شدن حواس مراجعان بر تجارب درونی شان می شود .
همدلی با همدردی تفاوت دارد . همدردی به معنای «احساس برای کسی» (همدردی هیچ گاه درمان بخش نیست چون باعث تاسف خوردن و دلسوزی می شود چیزی که به مراجع کمکی نمی کند) و همدلی به معنای «احساس با کسی» است . بالتون (1979) در توضیح خود ، همدلی را به عنوان داشتن درک دقیق احساسات و افکار شخصی دیگر ضمن حفظ جدایی از او ذکر کرده است . او همدلی را مهمترین ویژگی در غنی سازی ارتباط میان فردی و افزایش رشد شخصی می داند .
انعکاس احساس : فنی است که در دهه 1950 برای نشان دادن درک همدلانه درمانگر ابداع شد . انعکاس ها معمولاً اینگونه می شوند «بنظر می رسد ، احساس می کنید ، یا می خواهید بگویید . . .»
همدلی و انعکاس احساس به دلایل زیر درمانبخش هستند :
خلوص : خلوص عبارت است از خود بودن درمانگر در ارتباط با مراجع ، بدین معنی که درمانگر در جریان روان درمانی ، بدانگونه که خود هست عمل می کند ، در گفتار و رفتارش ثبات وجود دارد و نقش شخص دیگری را ایفا نمی کند و در موارد ضروری تجربیات خود را آگاهانه و صادقانه با مراجع مطرح می سازد . همخوانی ، اصالت ، سعه صدر ، خود افشایی ، خصایص مرتبط با خلوص هستند .
همدلی افراد با یکدیگر:
بدین منظور عمده ترین عامل که لازم است ابتدا در سطح فردی و سپس در سطح گروهی و سازمان مورد توجه قرارگیرد مهارتهای ارتباطی است ، ارتباطات امری ذاتی نیست ، ارتباطات فرآیندی اکتسابی و قابل یادگیری است.
هرچند نمی توان این حقیقت را کتمان کرد که برخی از افراد ذاتاً دارای ارتباطات قوی و قدرت سخنوری هستند ولی در عین حال نمی توان این عامل را تنها در ذات افراد دید. بلکهارتباطات فرآیندی است که با تمرین و ممارست و یادگیری مسیرهای صحیح برقراری ارتباط می توان با افراد دیگر ارتباطات موفق و صحیحی برقرارکرد.
نیجه گیری:اگر زمانی خواستیم به کسی کمک کنیم یا کسی از ما کمک خواست همدلی را باید یاد گرفته باشیم نه همدردی در هم دلی پذیرش بدون قید و شرط و بدون ترحم و احساس دلسوزی است در آن دستور نیست تحمیل نیست پذیرش است بدون هیچ قید و شرطی درک است درک انسانی که در خود مانده از همه دست کشیده به و درمان پناه آورده درک مرد یا زنی است که شاید هیچ گاه حرفاهایش بدون شرط پذیرفته نشد هیچ گاه خودش را نخواستن همیشه اما و اگری در میان بود ه.
