پزشکان می‌گویند رفتارهای جنسی اجباری و بی‌اختیار ممکن است برای بعضی‌ها مشکل‌آفرین باشد و باعث شود آنها به رفتارهای خودتخریب‌کننده‌ای روی آورند که ناشی از میل جنسی‌شان است....
گلف‌باز مشهور، تایگر وودز، به علت همین رفتارهای بی‌بندوبارش، زندگی حرفه‌ای‌اش را به خطر انداخت و استیو فیلیپس، مفسر تلویزیونی بیس‌بال، پس از چند رسوایی جنسی در محل کار، از شغل‌اش اخراج شد. ادعای وودز و فیلیپس و دیگرانی که مشابه آنها هستند، این است که آنها بیمارند و بیماری‌شان اعتیاد جنسی است! آیا پزشکان نیز ادعا را تایید می‌کنند؟
وودز و فیلیپس، هر دو، به بیماری‌شان اعتراف کرده‌اند و وارد برنامه‌های درمان اعتیاد جنسی شده‌اند. متخصصان بهداشت روانی نیز توافق دارند که برخی افراد به نحوی غیرقابل کنترل و زیان‌رسان، خود را در رفتارهای جنسی غرق می‌کنند و واقعا نمی‌توانند جلوی خودشان را بگیرند. اما در این مورد که آیا این نوع رفتار را باید یک اعتیاد به حساب آورد یا یک اختلال روانی، هنوز اختلاف نظر هست.
آیا میشود نام این بیماری را اعتیاد جنسی گذاشت؟
در نسخه جدید «راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی» که روان‌پزشکان برای طبقه‌بندی بیماری‌های روانی از آن استفاده می‌کنند، یک رده جدید برای اعتیادهای رفتاری قرار داده شده که اعتیاد به امور جنسی را شامل نمی‌شود.
دکتر مارتیناپی‌کافکا، استادیار بالینی روان‌پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد و یکی از اعضای تجدیدنظرکننده این راهنما، میگوید: «در حال حاضر شواهد تجربی کافی برای نامیدن این اختلال به نام «اعتیاد جنسی» وجود ندارد.» اما روان‌درمان‌گران فعال در حوزه اعتیاد جنسی، با این نظر موافق نیستند. داگلاس وایس، روان‌شناس و مدیر اجرایی مرکز مشاوره قلب در کلرادو اسپرینگ، در این باره میگوید: «ما بیش از ?? سال است که در حال درمان چنین معتادانی هستیم!» اما دکتر کافکا میگوید: «مشکلاتی در مورد تلاش برای گنجاندن رفتارهای اجباری جنسی در مدل روان‌پزشکی پذیرفته‌شده برای اعتیاد وجود دارد.»
ثابت نشده است که مانند اعتیاد به مواد مخدر، فرد معتاد جنسی نیاز به مقادیر فزاینده رفتار جنسی برای رسیدن به همان میزان ارضا در دفعات قبل داشته باشد. اگرچه برای این افراد، مشکل است که جلوی رفتارهای جنسی ـ اجباری خود را بگیرند اما هنوز پژوهشگران مطمئن نیستند که این بیماران هنگام قطع این رفتارها دچار علایم ترک شوند.
همچنین اعتیاد به امور جنسی اگرچه شامل دست زدن به رفتارهای پرخطر و ماجراجویانه میشود اما شواهد قوی وجود ندارد که مانند سایر اشکال اعتیاد، میزان این رفتارها در طول دوره اعتیاد جنسی اوج بگیرد. به قول دکتر کافکا، مشکل در تلاش برای به کار بردن مدل اعتیاد برای فعالیت‌هایی است که ماهیتی زیستی دارد. او میگوید: «اعتیاد به مصرف مواد مخدر یا قماربازی آن‌قدر مانند تمایل به فعالیت جنسی، منشأ زیستی ندارند. همه ما غذا می‌خوریم، می‌خوابیم و به فعالیت‌های جنسی می‌پردازیم و مشکل است به رفتاری که بخشی از زندگی معمول انسان است، برچسب اعتیاد زد.» روان‌پزشکان توانسته‌اند اختلالات در سائق‌های زیستی را تشخیص داده و مورد بررسی قرار دهند، بدون اینکه آنها را اعتیاد بنامند. برای مثال، افرادی را که به‌طور بی‌اختیار و اجباری در غذا خوردن افراط می‌کنند، مبتلا به جوع عصبی می‌نامند، نه معتاد به غذا.
? اختلال پرکاری جنسی
وایس پیشنهاد می‌کند که یک رده جدید بیماری به نام اختلال پرکاری جنسی یا فعالیت جنسی بیش از حد در راهنمای تشخیص بیماری‌های روانی تعریف شود که رفتارهایی را که تا به حال اعتیاد به امور جنسی خوانده می‌شد، دربرگیرد.
این رده تشخیصی جدید شامل فعالیت‌هایی مانند بی‌بندوباری شدید جنسی، وابستگی بیش از حد به فیلم‌ها و عکس‌‌های وقیح و خودارضایی اجباری میشود. وایس میگوید: «این رفتارها خصوصیات معینی دارند و هنگامی که به صورت مکرر و فراوان انجام می‌شوند، به عواقب زیان‌باری می‌انجامند.»
افول یک گلف‌باز حرفه‌ایتایگر وودز، گلف‌باز مشهور آمریکایی، اخیرا به‌خاطر افشای برخی روابط جنسی اش در کانون توجه رسانه‌های غربی قرار گرفت و قضیه تا آنجا پیش رفت که رسانه‌ای شدن این رسوایی به تقاضای طلاق همسرش منجر شد و محبوبیت و شهرت ورزشی‌اش به طور جدی به مخاطره افتاد. اما اودر واکنش به این قضایا اعلام کرد: «من بیمارم و بیماری‌ام اعتیاد جنسی است! رفتارهای جنسی من اصلا تحت کنترل خودم نیستند!» او به دنبال این افشاگری، مدتی نیز در یک کلینک توانبخشی جنسی تحت درمان قرار گرفت.
آیا پزشکان نیز چنین بیماری‌ای را به رسمیت می‌شناسند؟
منبع:USNEWS
ترجمه: دکتر زهرا عباسپور تمیجانی
روزنامه سلامت (www.salamat.ir)
